Zo. Ik ben weer terug van onze gezinsvakantie. En wil ik graag verslagje van mijn visavonturen met jullie delen.

Dit jaar stonden 2 weken Slovenië en 1 week Oostenrijk op het programma. Zoals altijd waren de hengels weer mee en was er weer de mogelijkheid om wat te vissen. In Slovenië hadden we een stacaravan gehuurd op camping Menina in het plaatsje Varpolje. De camping is gelegen aan de prachtige rivier Savinja.
Op de dag van aankomst viel al vele uren het water met bakken uit de hemel. Op de camping natuurlijk zo snel mogelijk de rivier bekeken. Man wat een geweld. Een brede stroom chocomelk kolkte voor mijn voeten. De volgende dag zag het er gelukkig al beter uit. De kleur was van chocomelk naar thee gegaan en ook was het water zeker 60cm gezakt. Nu kreeg ik er weer wat meer vertrouwen in. In de dagen erna zakte het water steeds meer en werd het ook helderder. Met mijn gezin ben ik kort hierop gaan raften. Tot mijn verbazing zag ik erg veel forellen zwemmen. Stuk voor stuk regenboogforellen in uiteenlopende maten en daar zaten echt hele grote bij die natuurlijk de beste plaatsen hadden weten te bemachtigen. Vanuit zo’n bootje en met zulk helder water kun je uitstekend je waterlees skills testen.  

De drang werd nu erg hoog. Bij de receptie gevraagd waar ik een vergunning kon krijgen en vol goede moed op pad.
Ik werd doorverwezen naar het stadje Mozirje waar de lokale vereniging naast de rivier beschikt over een grote visvijver. Wel even schrikken van de prijs. €45,- voor een dagvergunning. Dat is wel wat meer als wat ik gewend ben. Voor dit geld mag ik dan een dag van de ochtendschemer tot de avondschemer vissen in de Savinja vanaf de dam in Grusovlje tot de brug in Letus en in het hele stromgebied van het kleinere riviertje de Dreta. En alleen catch en release met nimf, droge vlieg en streamer van maximaal 5cm bodylengte. De vliegen moeten ook weerhaakloos zijn of met platgeknepen weerhaak.
Krijg nou wat. Het stuk waar we geraft hebben ligt iets verder stroomopwaarts en valt dus buiten de vergunning. Heb ik voor niets al de goede steken onthouden die ik gezien had.
Volgende ochtend al vroeg naar het water. Beginnen bij die dam in Grusovlje. Daar had ik gelijk mijn eerste probleem. Waar laat ik mijn auto. Gelukkig vond ik bij de brug een plekje in de berm waar net genoeg ruimte was. Ook was er langs de brug een paadje naar het water. Nu kon het beginnen. Omdat ik geen insectenleven zag begon ik met een zwarte wooly bugger. Ik had nog nooit met een streamer op de rivier gevist maar had me vantevoren ingelezen Het leek mij niet zo moeilijk. Al snel plukte ik mijn eerste regenboog onder de kant vandaan. Yes. Geen monster maar de druk van een blank was er af.  
Al snel volgden meerdere aanbeten waarbij nogal wat lossers. regenboogforellen, kopvoorns en vlagzalmen kreeg ik te pakken. Maar helaas niet van die mooie grote exemplaren die ik bij het raften had gezien. Omdat er een onweersbui losbarstte ben ik terug naar de camping gereden voor de lunch. Nadat de bui voorbij was er weer op uit naar een ander stuk wat er op Google maps erg interessant uitzag. Een paar kleine kopvoorns, een serpeling en nog wat regenboogforellen namen respectievelijk de streamer of nimf. Maar zo midden op de dag werd het toch wel lastiger. Door de bui begon ook het water weer wat te stijgen. voor de avond nog een stek verder stroomafwaarts gezocht bij een dam tussen Nazarje en Mozirje. Helaas was het water daar zo wild geworden dat ik na een halfslachtige poging maar weer naar mijn eerste stek ben teruggereden. Ik stond tenslotte alleen in het water en wilde niet riskeren dat me iets zou overkomen. De eerste stek was veel eenvoudiger te bewaden en leverde nog een leuk aantal vlagzalmen op. Maar die grote forellen van het raften waren nergens te bekennen. Al met al een leuke dag met een leuk aantal vissen maar erg spectaculair kon ik het toch niet noemen. Nou ja de verwachtingen lagen misschien ook wel wat hoog.

Tijd om uit te zoeken hoe ik aan een vergunning voor het stuk Savinja verder stroomopwaarts kon komen. Na het raadplegen van google kwam ik terecht bij de vereniging in Ljubno. Weer een vereniging met naast de rivier een visvijver. Na een rondje langs de vijver ook even in de rivier gekeken. Gelijk zag ik hier die dikke forellen zwemmen. De vliegvissers die hier stonden wisten ze echter niet te vangen. Aparte techniek ook. In plaats van de vis te zoeken bleven ze continu op dezelfde plek staan om keer op keer de zelfde drift te maken met een nimf onder een beetindicator. Ik zelf ben toch wat meer van het zoeken. Nou vol goede moed ging ik naar binnen voor een vergunning. Oeps dat is even slikken. €60,- voor een dagvergunning. Maar ja die grote vissen die trokken mij wel over de streep. Terug bij de camping lees ik het reglement. Die waren zo een beetje hetzelfde als in de vorige vergunning. Alleen die plaatsnamen kwamen mij niet erg bekend voor. Oeps dat is nog een flink eind stroomopwaarts. 15km verder als waar we met de raft het water in zijn gegaan en zeker 20 km verder als die goede stekken die ik gezien had. Toch maar even de website van de vereniging geraadpleegd. Blijkt het dat je 3 verschillende trajecten hebt en dan ook nog een trophy traject. Juist daar zwommen die grote vissen. Nou ja Dan maar naar traject 1. Ze zal mij wel gevraagd hebben welk traject ik wilde vissen. Dat zal wel het gedeelte van het gesprek geweest zijn waar ik niet begreep wat ze bedoelde en waarop ik geantwoord heb “ja een vergunning voor de rivier Savinja”

Op naar traject 1. De omgeving werd steeds mooier. Het was echt een behoorlijk eind de bergen in. uiteindelijk vond ik een een klein vluchthaventje waar ik de auto kwijt kon. Daar ontwaarde ik tussen de struiken ook nog een bord met de waarschuwing om in een bepaalde periode niet in het grind te lopen omdat hier de paaigronden van de vissen zijn.
Aan het water was zowaar de eerste worp gelijk raak. een mooie vlagzalm die ik zo hoog eigenlijk niet meer verwachtte. En daarna ging het los. De ene regenboogforel na de andere. Vandaag viste ik met de droge vlieg. de Adams parachute, een klein klinkhamertje en een bruine rukmug waren echte toppers. Met andere patronen zoals bijvoorbeeld de ballonkopsedge ving ik ook wel vis maar daar trapte ze toch duidelijker minder snel in. Een uurtje geprobeerd om te euronymphen leverde niets op. Maar dit probeerde ik voor het eerst en mijn techniek zal waarschijnlijk niet goed geweest zijn. De formaten van de vis lagen tussen de 20cm en 35cm. Wat mij opviel was dat de bruine forellen aanzienlijk sterker waren dan de regenbogen. Zeer fraaie exemplaren met oranje stippen. Dit gedeelte van de rivier moet echt enorm volgepropt zijn met vis. Ik heb zeker meer dan 50 vissen gevangen en dan denk ik dat ik nog bescheiden ben. Normaal vang ik nooit zo veel vis. Het was vooral regenboog wat er aan hing Die kon je echt overal verwachten. In de uitlopers van de stroomversnellingen vond ik de vlagzalmen en in de verborgen hoekjes en onder de takken daar ving ik de bruine forellen. Ik moet zeggen dat ik ondanks het gemis van die hele grote vissen het geld voor de vergunning meer dan waard vond. Dit is denk ik wel het meest schilderachtige stukje rivier waar ik ooit gevist heb. Zeker de stukken waar de weg zo hoog lag dat je daar iets meer van kon zien.

Graag had ik ook een verslag gemaakt van het vissen in Oostenrijk. Maar helaas. Wij waren in het Gaildal in Reisach op camping alpenferien park. Voor een vergunning moet je in het stadje Hermagor zijn bij het gemeentehuis. Helaas geven ze deze zomer geen vergunningen meer uit omdat er blijkbaar een ongeval met gif is geweest in de afgelopen herfst waarvan de visstand zich nu moet herstellen. En omdat er nog maar weinig dagen over waren heb ik de rest van de vakantie met mijn gezin andere leuke dingen gedaan.