Een kleine historie van de Tups Indispensable

De tups is de vlieg waarmee ons lid Ron Ijzerman in 1979 zijn eerste forel op stromend water ving. Over de geschiedenis van de vlieg schreef hij in een meppertje van 2008 het volgende:

In het dorpje Tiverton, in het Engelse graafschap Devon, woonde R. S. Austin. Austin was eerst majoor bij de artillerie in het Engelse leger. Nadien begon hij een tabakswinkeltje en ging daarbij ook vliegenbinden voor de verkoop. Zijn Tups is wereldberoemd geworden. Hier ging een ingewikkelde geschiedenis aan vooraf. Austin stuurde de beroemde vliegvisser G.E.M. Skues een Tups met de vraag de vlieg uit te proberen. Skues was in die tijd een beroemde vliegvisser die viste op de beroemde chalkstream de Itchen bij Abbots Barton. Daar heeft hij bijna zijn hele leven gevist. Hij ving zo goed met de Tups dat hij aan Austin vroeg welke dubbing hij gebruikte. Austin heeft het alleen aan Skues, aan zijn dochter en de in die tijd beroemde vliegbinder Hassam verteld. Het geheim van de rozeachtige dubbing was als volgt:

De testikels van de Ram (mannetjesschaap) werden ingesmeerd met verf zodat de boer de volgende dag kon zien welke vrouwtjes er gedekt waren (tupped by the Ram). Vervolgens werden de haren van de testikelsgeschoren. Deze zaten nog vol resten verf en urine. Deze werden gewassen en gemengd met wat haren van de lemon spaniel en een beetje gele mohair of geel zeehondenhaar. Austin wilde dit absoluut geheim houden. Daar deed hij goede zaken mee want toen de ghillie van Abbots Barton de goede resultatenbekend maakte was er veel vraag naar de . Hij was dus wel te koop maar niet na te binden. Austin wilde zijn vlieg geen naam geven. Hij beschouwde het gewoon als een imitatie van een Red Spinner. Skues heeft de naam verzonnen.

“Tups Indispensable”

Tups, zoals eerder beschreven, en Indispensable omdat hij vond dat hij onmisbaar was in zijn vliegendoos. In 1914 stierf Austin maar het geheim bleef tot 1934 bestaan, het jaar waarin zijn dochter met pensioen ging en korte tijd later stierf. Skues maakte het goed bewaarde geheim toen via een publicatie bekend in het blad van de Fly Fisher’s Club.

Het bindpatroon en bindwijze volgens Ron IJzerman

Haak: number 16 up eye.

Binddraad: geel

Staart: fibers van de honey dun of light bleu dun.

Body: enkele windingen geel binddraad en vervolgens dubbing van haar van de testikels van de ram, haar van lemon spaniel, gele mohair of geel zeehondenhaar.

Hackle: honeydun of light bleu dun.

Bindwijze:

Binddraad opzetten, daarna de staart inbinden en dan enkele wikkelingen met binddraad maken. Vervolgens de body afmaken met de beschreven dubbing en tenslotte de hackle inbinden,hackle-en en afbinden. Tegenwoordig zijn de meeste haken down eye. Een goede haak is de 103 BL van Tiemco maar een vergelijkbare haak van een ander merk volstaat ook.

Er is van de firma Veniard een tijdje een goede vervanger in de handel geweest voor de body. Volgens mij is die niet meer te krijgen. Je kunt zelf een goede mix maken met één van de vele dubbing-soorten die verkrijgbaar is. Zelf maak ik een mix van blond, geel en paarse dubbing. De bedoeling is dat de dubbing niet té roze wordt. Droog is de dubbing meer blond en nat is hij meer roze.

Erik de Noorman bindt hem parachutestijl: