Robert heeft ze laten spetteren. Allemaal stukkies vis. Heerlijke kabeljauw. Prima gebakken en met een lekker ravigotte sausje. Dus Robert is onze opper ” kibbelinger”. Hij komt dan ook uit Katwijk samen met Piet. Zijn lieftallige assistentes kwamen pas laat om hem te helpen alle spullen weer mee naar Katwijk te nemen, jammer….. Robert ontzettend bedankt voor dit spetterfestijn.
Bas de Bruin was een heel ander chapiter. Geen lieftallige assistentes , wel heel liefdevolle raad. Raad met betrekking tot het werpen van de vlieg. Bas de Bruin is een van de vijf EFFA gecertificeerde werpinstructeurs in Nederland. En wat heeft hij allemaal laten zien: Afstandsworpen van hoeveel meter? Trucworpen: de ONDER de bomen worp, de parachuteworp, de hoogafgestopte parachuteworp , de reachcast. De basisworp, gewoon overhead. Als je het gemak ziet waarmee hij werpt ben je geneigd om er subiet mee te stoppen en dat is niet nodig. De drie geheimen zijn oefenen, oefenen en oefenen.
Iedereen die niet gekomen is heeft twee dingen gemist: Vis en werples. Oh nee de derde is gezelligheid, want gezellig is het ook altijd op onze club.
Hoe zit dat nou met die FFF en EFFA?
De FFF is een Amerikaanse vliegvissersorganisatie die in 1965 is opgericht en als doelstelling had het op een hoger plan brengen van de vliegvissport. De FFF zette zich in voor behoud en herstel van waterlopen, beken etc, kortom van viswater, en deed ook aan educatie. Een aantal Nederlandse vliegvissers is ooit lid geworden van de FFF, domweg omdat het het enige was dat bestond. Sepp Fuchs, Rudy van Duijnhoven en Hans Weilenmann hebben bij de FFF hun Master Instructor certificaat behaald. Op een bepaald moment is de behoefte ontstaan aan een eigen Europese organisatie, en zo is de EFFA er gekomen. De EFFA wilde zich onderscheiden van de FFF, onder andere door hogere eisen te stellen aan de werpvaardigheid van instructeurs.
Toen de VNV op verzoek van vliegvisclubs instructeurs wilde gaan opleiden en vervolgens bleek dat de kandidaten zelf dikwijls nauwelijks konden werpen, heeft men daar besloten tot een soort toelatingsexamen voor de instructeurscursus, het VNV werpcertificaat. De eisen daarvoor zijn ongeveer die van het FFF Basic programma.
Het EFFA Basic programma is een stuk zwaarder, onder andere een 27 meter worp (VNV 23 meter), met de leader vóór de vliegenlijn en de vlieg vóór de leader. Er zijn veel theoretische en didactische onderdelen. Het Master examen is nog weer zwaarder, 30 meter worp enzovoort enzovoort. De genoemde drie heren mochten hun FFF Master “meenemen”, maar Bas de Bruin heeft als eerste Nederlander dat examen echt afgelegd. Na hem nog Richard Verbeek. We hebben dus in Nederland in totaal vijf EFFA Masters.
Dan weten we dat ook weer!
Rob